ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Μητροπολίτου Μόρφου μετὰ τὸ Προεδρικὸ Διάταγμα τῆς 23ης Μαρτίου 2020

«Μέγα τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὑπεραγία Θεοτόκε σκέπε ἡμᾶς.»

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον ἡμᾶς.»

«Χριστέ μου δός μου τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν πίστη τῶν Ἁγίων.»

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον τὸν κόσμον σου ἅπαντα.»

«Πνεῦμα Ἅγιο, Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος.»

«Σταυρὲ τοῦ Χριστοῦ πανάγιε σῶσον ἡμᾶς τῃ δυνάμει σου.»

«Μεγάλε Ἀρχάγγελε Κυρίου Μιχαὴλ σκεπάσον ἡμᾶς.»

« Ἅγιε τοῦ Θεοῦ Νικηφόρε πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.»

«Μεγάλε Ἀρχάγγελε Κυρίου Γαβριὴλ φώτισον ἡμᾶς.»

Μέγα το Όνομα της Αγίας Τριάδος, υπεραγία Θεοτόκε σκέπε ημάς.

Μέγα το Όνομα της Αγίας Τριάδος,
υπεραγία Θεοτόκε σκέπε ημάς.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον ημάς.

Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον ημάς.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: el.wikipedia.org



Η Προσευχή του Ιησού (από κάποιους Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζεται επίσης και Καρδιακή Προσευχή ή απλώς Ευχή), είναι μια σύντομη προσευχή, που συχνά λέγεται επαναλαμβανόμενα. Έχει γίνει αντικείμενο ευρείας χρήσεως, διδασκαλίας και συζητήσεων καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι ακριβείς λέξεις της προσευχής διαφέρουν, από τον απλούστερο δυνατό τύπο: "Κύριε ελέησον", μέχρι τη συνηθέστερη απλή μορφή: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με" ή "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν", και τη συνηθέστερη εκτενή μορφή: "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν". Το Άγιο Όρος θεωρείται κέντρο άσκησης της Καρδιακής Προσευχής.

Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου.

Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: www.pemptousia.gr

Ο Σταυρός ως μέσον αγιασμού και μεταμόρφωσης του κόσμου

14 Σεπτεμβρίου 2019

Διά του σταυρού ο Χριστός αγίασε το σώμα του —κρίκο σύνδεσης με τον κόσμο. Απέκρουσε τους πειρασμούς που του έστελνε ο κόσμος, να γευθεί δηλαδή τις ηδονές, ικανοποιώντας υπέρμετρα τις ανάγκες του ή αποφεύγοντας τον πόνο και το θάνατο. Αν, κατά τον ίδιο τρόπο, απωθήσουμε τους πειρασμούς της αμαρτίας και υπομείνουμε καρτερικά τις οδύνες του θανάτου, η αγιότητα μπορεί να απλωθεί από το σώμα Του σε όλα τα σώματα και σε όλο τον κόσμο.

Η ορθόδοξη Εκκλησία δεν λέει πως διά του σταυρού ο Χριστός εξήλθε της δημιουργίας, αλλά πως την αποκατέστησε σε παράδεισο- παράδεισο αρετής γι’ αυτούς που, από αγάπη σ’ Εκείνον, αποδέχονται το σταυρό Του. Συνεπώς ο σταυρός είναι η δύναμη του Χριστού, που, αν την προσλάβουμε, μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο στον παράδεισο. Γι’ αυτό το σκοπό ο Χριστός μένει μαζί μας έως της συντέλειας των αιώνων. Χωρίς αμφιβολία, ο πλήρης παράδεισος θα πραγματωθεί μόνο μετά την παγκόσμια ανάσταση.

Η δημιουργία μεταβλήθηκε σε πεδίο μάχης ανάμεσα στους ανθρώπους, εξαιτίας της απληστίας και των εγωιστικών παθών γενικά. Μπορεί όμως να αποκατασταθεί στην παραδεισιακή κατάσταση διά του σταυρού. Η ορθόδοξη Εκκλησία στη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου, ψάλλει: «Εν Παραδείσω με το πριν ξύλον εγύμνωσεν, ούπερ τη γεύσει ο εχθρός εισφέρει νέκρωσιν· του Σταυρού δε το ξύλον, της ζωής το ένδυμα ανθρώποις φέρον, επάγη επί της γης και κόσμος όλος επλήσθη πάσης χαράς» (Κάθισμα εορτής). Δι’ αυτού ο παράδεισος ανοίχτηκε ξανά, γιατί η «στρεφόμενη ρομφαία» (Γεν. 3,24), που εμπόδιζε την είσοδο σ’ αυτόν, εξαιτίας της ανθρώπινης απληστίας, δεν μπορούσε πια να τον κρατήσει κλειστό. Γιατί τώρα ο Χριστός εισήλθε στον παράδεισο, αφού τον άνοιξε, φέρνοντας ως ένας άνθρωπος το ξύλο του σταυρού, διά του οποίου κατανίκησε την απληστία και προτίμησε την απάρνηση του εαυτού Του. Και θα εισέλθουν στον Παράδεισο όλοι όσοι θα πράξουν το ίδιο.

Σίγουρα υπάρχει ένας παράδεισος, στον οποίο εισέρχονται οι ψυχές των πιστών μετά θάνατο. Αλλά μπορεί να υπάρχει ένας εν εξελίξει παράδεισος και έδώ στη γη, αποκατάσταση του αρχικού παραδείσου. Μπορεί να εξελιχθεί διά του σταυρού, που υψώνεται στο μέσο της γης και που οι άνθρωποι τον αποδέχονται ως κανόνα της ζωής τους. Ο μετά θάνατον παράδεισος των ψυχών των πιστών, υπάρχει ήδη χάρη στην επίγεια ζωή τους, που ακολουθεί το πνεύμα του σταυρού. Τελικά ο εν εξελίξει επίγειος παράδεισος, θα γίνει μετά την ανάσταση των σωμάτων, ο τέλειος και αιώνιος παράδεισος.

Αλλά χωρίς την προσπάθεια να κάνουμε τη γη, σ’ ένα κάποιο βαθμό, παράδεισο, δεν προχωρούσε προς τον παράδεισο του επέκεινα. Γι’ αυτό το σκοπό ο Χριστός μένει μαζί μας ως το τέλος του κόσμου.

Αποκτούμε ήδη στη γη μια πρόγευση του εσχατολογικού παραδείσου. Η ορθόδοξη Εκκλησία σ’ ένα άλλο ύμνο ψάλλει: «Ω του παραδόξου θαύματος! το ζωηφόρον φυτόν, ο Σταυρός ο πανάγιος εις ύψος αιρόμενος εμφανίζεται σήμερον δοξολογούσι πάντα τα πέρατα εκδειματούνται δαίμονες άπαντες• ω οίον δώρημα τοις βροτοΐς κεχάρισται!» (Αίνοι Υψώσεως Τιμίου Σταυρού).

Μεγάλε Αρχάγγελε Κυρίου Μιχαήλ, σκέπασον ημάς.

Μεγάλε Αρχάγγελε Κυρίου Μιχαήλ, σκέπασον ημάς.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: www.saint.gr Βιογραφία Η Ιερά Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών βρίσκεται στην κωμόπολη Μανταμάδος στην Λέσβο (Μυτιλήνη). Η ημερομηνία ίδρυσης της δεν μας είναι γνωστή. Μπορούμε όμως να υπολογίσουμε ότι το έτος που μπήκε ο θεμέλιος λίθος βρίσκεται εκατοντάδες χρόνια πίσω (περί τον 9ο αιώνα μ.Χ.). Πρόκειται για βυζαντινό μοναστήρι του οποίου η λειτουργία διακόπηκε μάλλον κατά την κατάκτηση του νησιού από τους Τούρκους γύρω στα 1462 μ.Χ. Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα μ.Χ. ζούσανε εδώ λιγοστοί μοναχοί έχοντας αφιερώσει την ζωή τους στην νηστεία και στην αδιάλειπτη προσευχή και δοξολογία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η πληροφορία αυτή μας έρχεται από τους εκκλησιαστικούς κώδικες. Η εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ είναι μοναδική σε ό, τι αφορά τον τρόπο και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. H ζωντανή μας παράδοση την τοποθετεί στο 1000 με 1100 μ.Χ. την εποχή δηλαδή, που σ' όλο το Αιγαίο κυριαρχούσαν και λεηλατούσαν τα παράλιά του οι Σαρακηνοί πειρατές. O ιερός αυτός χώρος ήταν ανδρικό Μοναστήρι προς τιμήν των Αρχαγγέλων. O αρχιπειρατής Σιρχάν έμαθε ότι εκεί υπάρχει πολύς πλούτος και μια νύχτα, που οι μοναχοί βρισκόταν στον Ιερό Ναό συγκεντρωμένοι στη θεία τους λειτουργία, μπήκε αυτός και η συμμορία του με σχοινιά από τα τείχη και τους κατάσφαξαν. Μέσα στο Ιερό Άγιο Βήμα του ναού, μαζί με τον λειτουργούντα ιερέα, βρισκόταν και ένα 17χρονο καλογεροπαίδι, ο δόκιμος Γαβριήλ, που βοηθούσε στα τελούμενα. Αυτός βλέποντας τη φοβερή σφαγή, κατόρθωσε να ξεγλιστρήσει από το παράθυρο του Αγίου Βήματος, να ανεβεί στη σκεπή και να κρυφτεί. Αυτό το αντιλήφθηκαν οι πειρατές και αφού λεηλάτησαν το Ναό και όλο το Μοναστήρι, θέλησαν να πιάσουν και τον δόκιμο για να μην αφήσουν μάρτυρα, που θα ειδοποιούσε τυχόν, τους γύρω συνοικισμούς, οι κάτοικοι των οποίων θα τους έκλειναν το δρόμο προς την θάλασσα, και θα τους χτυπούσαν. Έβαλαν λοιπόν σκάλες και ανέβηκαν στη στέγη για να τον πιάσουν. Αλλά, η στέγη μετατράπηκε σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα και στο μέσον, πανύψηλος και αγριωπός, με σπαθί στο χέρι που πετούσε αστραπές, ο Ταξιάρχης, έτοιμος να τους επιτεθεί. Πανικόβλητοι οι πειρατές τράπηκαν σε άτακτη φυγή προς τη θάλασσα, αφήνοντας όλα τα κλοπιμαία μέσα στην αυλή του Μοναστηριού. Την άλλη μέρα οι κάτοικοι των γύρω συνοικισμών με αρχηγό τους τον Αλέξη, τον άρχοντα του Στένακα, βρήκαν τους Σαρακηνούς πειρατές σφαγμένους με μια μαχαιριά, που άρχιζε από το μέτωπο και κατέληγε στον ομφαλό. O δόκιμος μοναχός, που από θαύμα σώθηκε μόλις συνήλθε κατηφόρισε μέσα στο Ναό, για να παράσχει τις πρώτες βοήθειες στους συντρόφους του. Εκεί τους βρίσκει όλους σφαγμένους! Τότε του ήλθε μια θεία έμπνευση. Να συγκεντρώσει το αίμα των σφαγμένων μοναχών, να το αναμείξει με χώμα, να φτιάξει πηλό και να ιστορήσει τη μορφή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπως την είδε πάνω στη σκεπή, κατά τη θαυμαστή παρουσία Του. Άρχισε να πλάθει την εικόνα του Ταξιάρχη ανάγλυφη, δίνοντας τη μορφή εκείνη που πάνω στη σκεπή ο ίδιος είδε. Ήταν δε τόσο αφοσιωμένος στη προσπάθεια, να δώσει στον πηλό τη μορφή του Αρχαγγέλου ώστε, δεν πρόσεξε ότι ο πηλός τελείωνε! Έτσι τελείωσε το πρόσωπό του και το υπόλοιπο σώμα Του το έφτιαξε αναγκαστικά πολύ μικρό, δυσανάλογο και ασύμμετρο. Στο μεταξύ, δυο πειρατές, που είχαν μείνει στην παραλία περιμένοντας τους συντρόφους τους, ανησύχησαν από την αργοπορία και ανηφόρισαν για να τους συναντήσουν. Όταν αντίκρισαν στο πλάτωμα το μακάβριο θέαμα, γύρισαν γρήγορα στα καράβια, οπού περίμενε με αγωνία ο αρχηγός τους, και του διηγήθηκαν την τραγωδία. Μόλις τ' άκουσε εκείνος, χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι και ορκίστηκε εκδίκηση. Τον επόμενο χρόνο έβαλε σ' εφαρμογή το σχέδιο του για την κατάληψη του Στένακα. Μια νύχτα οι πειρατές αποβιβάστηκαν αθόρυβα στην παραλία και ετοιμάζονταν να επιτεθούν τα χαράματα στη μικρή πολιτεία, που κοιμόταν ανυποψίαστη. Αυτή την κρίσιμη ώρα επεμβαίνει και πάλι ο Ταξιάρχης. Ο Στέφανος, ο γιος του άρχοντα Αλέξη, που μόλις είχε πέσει να κοιμηθεί, βλέπει μπροστά του τον αρχάγγελο. Ήταν πανώριος μες στην ολόχρυση πανοπλία του. Τα ξανθά μαλλιά του χύνονταν στους ώμους κι έδιναν στα κάτασπρα φτερά του χρυσή ανταύγεια. Στο δεξί χέρι κρατούσε πύρινη ρομφαία, ενώ τ' αριστερό ήταν σηκωμένο με τεντωμένο το δείκτη. Χαμογέλασε στο νέο και με γλυκεία φωνή του είπε: «Σήκω πάνω, Στέφανε. Πήγαινε γρήγορα με τον πατέρα σου να ετοιμάσετε την άμυνα της πόλης. Έρχονται οι Σαρακηνοί να σας αφανίσουν. Μη φοβηθείτε! Στο πλευρό σας θα είμαστε εγώ κι ο προστάτης σου Άγιος. Θα σας προστατεύουμε και θα σας καθοδηγούμε. Οι πειρατές έχουν αράξει στον όρμο, κάτω από την πόλη σας. Λίγοι απ' αυτούς θ' αναρριχηθούν στο κάστρο, για να εξουδετερώσουν το σκοπό της πύλης και ν' ανοίξουν την καστρόπορτα. Θα σας επιτεθούν την ώρα που η νύχτα παλεύει με τη μέρα. Προσοχή στην πύλη»! Τα γεγονότα εξελίχθηκαν όπως τα είπε ο Ταξιάρχης. Όταν οι κουρσάροι επιτέθηκαν, βρήκαν τους υπερασπιστές στις επάλξεις. Την ίδια ώρα ένα απόσπασμα με αρχηγό το Στέφανο, που είχε κατηφορίσει αθόρυβα στην παραλία, έβαζε φωτιά στα πειρατικά καράβια. Οι πειρατές είδαν τη φωτεινή ανταύγεια της φωτιάς και τα 'χασαν. Ο πανικός που ακολούθησε ήταν απερίγραπτος. Ενώ έτρεχαν προς τη θάλασσα, τους καταδίωκαν έφιπποι οι Στενακιώτες και τους αποδεκάτιζαν. Μια ομάδα με τον αρχιληστή κατάφερε να ξεφύγει, ακολουθώντας πορεία μέσα από το δάσος. Έπεσε όμως πάνω στο απόσπασμα που είχε πριν λίγο κάψει τα καράβια, και βρέθηκε κυκλωμένη. Σε λίγο κι αυτοί οι πειρατές, μαζί με τον αρχιληστή, είχαν εξολοθρευτεί.

Μεγάλε Αρχάγγελε Κυρίου Γαβριήλ, φώτισον ημάς.

Μεγάλε Αρχάγγελε Κυρίου Γαβριήλ, φώτισον ημάς.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: www.saint.gr

Τὸν σὴν ἀπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα, Τιμῇ πρεπούσῃ πᾶσα σάρξ τιμᾷ, Λόγε. Εἰκάδι ἀμ' ὕμνους Γαβριὴλ κτίσιν ἕκτῃ ἐγείρει.

Βιογραφία Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Στην Αγία Γραφή, τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη και δύο φορές στην Καινή. Στην Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ο Δανιήλ σε μια όραση του (Η' 16-17), όταν ζητάει απ' αυτόν την εξήγηση της. Εκεί παρουσιάζεται μπροστά του κάποιος άνθρωπος, που είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, και του εξηγεί ότι το κριάρι με τα δύο κέρατα σήμαινε τους βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας, ο δε τριχωτός τράγος, το βασιλιά της Ελλάδας. Στην Καινή Διαθήκη, ο αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στο Ζαχαρία (Λουκ. Α' 11 - 19) και του αναγγέλλει ότι η γυναίκα του Ελισάβετ θα συλλάβει και θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επίσης, είναι αυτός που ευαγγελίζεται στην Παρθένο Μαρία την άσπορη σύλληψη και γέννηση του Σωτήρα Χριστού (βλέπε 25 Μαρτίου).

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγε, δυσωποῦμέν σε ἀεί ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσῃς ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων τῆς ἀῢλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας ἐκτενῶς καί βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῳ. Φερωνυμία καταλλήλω ἐμπρέπων, καθυπουργεῖς ἐν τὴ τοῦ Λόγου σαρκώσει, ὡς στρατηγοὶ τῶν Ἀσωμάτων τάξεων ὅθεν εὐηγγέλισαι, τὴ Παρθένω Μαρία, χαῖρε προσφωνῶν αὐτή, τὸν Θεὸν γὰρ συλλήψη, ὂν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἠμᾶς, τοὺς σὲ ὑμνοῦντας, Γαβριὴλ Ἀρχάγγελε. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἀρχιστράτηγε Θεοῦ λειτουργέ θείας δόξης, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγέ καὶ ἀρχηγέ Ἀσωμάτων, τὸ συμφέρον ἡμῖν πρέσβευε, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγος. Κάθισμα Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Ὁ μέγας Γαβριήλ, Ἀρχηγὸς τῶν Ἀγγέλων, δεικνύμενος ἀεί, σὺν αὐτοῖς ἀνακράζει, τὸ θεῖον μελῴδημα, τῇ Τριάδι γηθόμενος. Τοῦτον ἅπαντες, μεγαλοφώνως ἐν πίστει, ἀνυμνήσωμεν, καὶ καθαρᾷ διανοίᾳ, αἰσίως δοξάσωμεν.

Περισσότερα: www.saint.gr

Άγιε του Θεού Νικηφόρε πρέσβευε υπέρ ημών.

Άγιε του Θεού Νικηφόρε πρέσβευε υπέρ ημών.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: www.saint.gr

Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

Ημερομηνία εορτής:	04/01/2020
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 4 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Οσιος Νικηφορος Ο Λεπρος (1890 - 1964) Βιογραφία Ο πατήρ Νικηφόρος (κατά κόσμο Νικόλαος Τζανακάκης) γεννήθηκε σ’ ένα ορεινό χωριό των Χανίων, στο Σηρικάρι, καστανοχώρι στα δυτικά του Νομού με υγιεινό κλίμα, με όμορφα δάση, πλούσια νερά, φαράγγια και σπήλαια. Το χωριό αυτό έχει μια ιδιομορφία που δεν την συναντούμε συχνά: είναι χωρισμένο σε ένδεκα γειτονιές, οι οποίες πήραν και το όνομα τους από τις οικογένειες που πρωτοκατοίκησαν εκεί. Έτσι ο Άγιος μας γεννήθηκε στην γειτονιά των Κωστογιάννηδων. Οι γονείς του ήταν απλοί και ευλαβείς χωρικοί, οι οποίοι ενώ ακόμη ήταν μικρό παιδί πέθαναν και τον άφησαν ορφανό. Έτσι, σε ηλικία 13 ετών, έφυγε από το σπίτι του. Ο παππούς του που είχε αναλάβει να τον μεγαλώσει τον πήγε στα Χανιά να εργαστεί εκεί σ’ ένα κουρείο για να μάθει την δουλειά. Τότε εμφάνισε και τα πρώτα σημεία της νόσου του Χάνσεν δηλ. την λέπρα. Εκείνη την εποχή, τους λεπρούς τους απομόνωναν στο νησί Σπιναλόγκα, διότι η λέπρα ως μεταδοτική αρρώστια αντιμετωπίζονταν με φόβο και αποτροπιασμό. Ο Νικόλαος όταν έγινε 16 ετών και όταν τα σημάδια της νόσου άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή, για να αποφύγει τον εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα έφυγε με κάποιο καράβι για την Αίγυπτο. Εκεί έμενε εργαζόμενος στην Αλεξάνδρεια, πάλι σ’ ένα κουρείο, όμως τα σημάδια της νόσου γίνονταν όλο και πιο εμφανή, ιδίως στα χέρια και στο πρόσωπο. Γι’ αυτό με την μεσολάβηση ενός κληρικού κατέφυγε στην Χίο, όπου υπήρχε τότε ένα λεπροκομείο, στο όποιο ήταν ιερεύς ο πατήρ Άνθιμος Βαγιανός, ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος (βλέπε 15 Φεβρουαρίου). Ο Νικόλαος έφτασε στη Χίο το 1914 μ.Χ. σε ηλικία 24 ετών. Στο λεπροκομείο της Χίου, που ήταν ένα συγκρότημα με πολλά ομοιόμορφα σπιτάκια, υπήρχε το εκκλησάκι του Άγιου Λαζάρου, όπου φυλάσσονταν η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Υπακοής. Σ’ αυτόν τον χώρο άνοιξε το στάδιο των αρετών για τον Νικόλαο. Μέσα σε 2 χρόνια ο Άγιος Άνθιμος τον έκρινε έτοιμο για το αγγελικό σχήμα και τον έκειρε μοναχό με το όνομα Νικηφόρο. Η νόσος προχωρούσε και εξελίσσονταν και ελλείψει καταλλήλων φαρμάκων, επέφερε πολλές και μεγάλες αλλοιώσεις (το φάρμακο βρέθηκε αργότερα το 1947 μ.Χ.). Ο π. Νικηφόρος ζούσε με αδιάκριτη, γνήσια υπακοή, με νηστεία αυστηρή, εργαζόμενος στους κήπους. Μάλιστα κατέγραψε σε ένα κατάλογο και τα θαύματα του Άγιου Ανθίμου, τα όποια είχε δει «ιδίοις όμασιν» (πολλά αφορούσαν θεραπείες δαιμονιζόμενων). Υπήρχε μια ιδιαίτερη πνευματική σχέση του Άγιου Άνθιμου με τον μοναχό Νικηφόρο, ο οποίος «ουδέ εν βήμα εμάκρυνεν απ’ αυτού», όπως αναφέρει ο πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του «Ο Άγιος Άνθιμος της Χίου». Ο π. Νικηφόρος προσευχόταν τη νύχτα ώρες ατελείωτες, κάνοντας μετάνοιες αμέτρητες, δεν είχε λογοφέρει με κανένα ούτε χάλασε την καρδιά κάποιου κι ήταν ο κύριος ψάλτης του ναού. Εξ αιτίας της ασθενείας του όμως, σιγά-σιγά έχασε το φως του κι έτσι έψαλλε τα περισσότερα τροπάρια και απήγγειλε τους Αποστόλους από στήθους.

Χριστέ μου δώσε μου υπομονή και την Πίστη των Αγίων.

Χριστέ μου δώσε μου υπομονή και την Πίστη των Αγίων.

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: isychastis7.webnode.gr

Περί υπομονής

• Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται. [Όποιος όμως μείνει σταθερός και κάνει υπομονή ως το τέλος, αυτός θα σωθεί.] (Κατά Ματθαίον 10,22 και Κατά Μάρκον 13,13)
• Ουπομείναςειςτέλος, ούτοςσωθήσεται. [Εκείνος, ο οποίος κατά το διάστημα των δοκιμασιών θα δείξει μέχρι τέλους υπομονή, αυτός θα σωθεί.] (ΚατάΜατθαίον 24,13)
• Εντηυπομονήυμώνκτήσασθεταςψυχάςυμών. [Με την υπομονήν σας κερδίσατε τις ψυχές σας, για την αιώνια ζωή.] (ΚατάΛουκάν 21,19)
• Υπομονής γαρ έχετε χρείαν, ίνα το θέλημα του Θεού ποιήσαντες κομίσησθε την επαγγελίαν. [Διότι πρέπει να έχετε υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να πάρετε την αμοιβή, που σας υποσχέθηκε ο Θεός.] (Προς Εβραίους 10,36)
• Ποίον γαρ κλέος ει αμαρτάνοντες και κολαφιζόμενοι υπομενείτε; Αλλ' ει αγαθοποιούντες και πάσχοντες υπομενείτε, τούτο χάρις παρά Θεώ. [Διότι τί αξία θα είχε, αν δείχνατε υπομονή στις τιμωρίες, για κάποιο κακό που κάνατε; Αν όμως, δείξετε υπομονή στις άδικες τιμωρίες, για κάποιο καλό που κάνατε, τότε αυτό θα είναι πολύ αρεστό στο Θεό.] (Α' Πέτρου 2,20)
• Γινώσκοντες ότι το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν· η δε υπομονή έργον τέλειον εχέτω, ίνα ήτε τέλειοι και ολόκληροι, εν μηδενί λειπόμενοι. [Να γνωρίζετε, ότι όταν δοκιμάζεται η πίστη σας με τις θλίψεις, έχει σαν αποτέλεσμα να αποκτάται την αρετή της υπομονής. Όμως αυτή η υπομονή, πρέπει να μείνει σταθερή ως το τέλος, για να γίνετε τέλειοι και ολοκληρωμένοι, ώστε να μην μειονεκτείτε σε τίποτα. (Ιακώβου 1,3-4)
• Μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν· ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής, ον επηγγείλατο ο Κύριος τοις αγαπώσιν αυτόν.[Μακάριος και τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος υπομένει με καρτερία και πίστη στον Θεό, την δοκιμασία των θλίψεων, διότι έτσι αναδεικνύεται εκλεκτός και δοκιμασμένος άνθρωπος ενώπιον του Θεού και θα λάβει ως αμοιβή του, το ένδοξο στεφάνι της αιωνίου ζωής, το οποίο υπεσχέθηκε ο Κυριος, σε εκείνους, που τον αγαπούν.] (Ιακώβου 1,12)
• Οφείλομενδεημείςοιδυνατοίταασθενήματατωναδυνάτωνβαστάζειν, καιμηεαυτοίςαρέσκειν. [Εμείς οι προοδευμένοι και φωτισμένοι στην πίστη και την αρετή, έχουμε υποχρέωση να ανεχόμαστε και να υπομένουμε τις πνευματικές ασθένειες των αδυνάτων αδελφών, να μη φερόμαστε με αυταρέσκεια και να μην επιζητούμε ό,τι ευχαριστεί τον ευατόν μας.] (ΠροςΡωμαίους 15,1)
• Ανεχόμενοι αλλήλων. [Να ανέχεστε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου] (Προς Κολασσαείς 3,13)
• Ουαί υμίν τοις απολωλεκόσι την υπομονήν· και τί ποιήσετε όταν επισκέπτηται ο Κύριος; [Αλίμονο σε εσάς, που έχετε χάσει την υπομονήν! Τι θα κάνετε, όταν σας επισκεφτεί ο Κυριος με δοκιμασίες και θλίψεις;] (Σοφία Σειράχ 2,14)
• Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων, την κρέμασε στην υπομονή. ''Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται''. Γι΄αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν οι άνθρωποι στην υπομονή. Βλέπετε ο Θεός δεν ευχαριστήθηκε τόσο από τις ελεημοσύνες του Ιώβ, όταν είχε όλα τα αγαθά, όσο από την υπομονή του, τον καιρό της δοκιμασίας. Να προσέχουμε να μην χάνουμε την υπομονή μας, για να μην χάσουμε τελικά την ψυχή μας. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

«Πνεῦμα Ἅγιο, Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος.»

«Πνεῦμα Ἅγιο, Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος.»

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή:  www.sostis.gr

Όποιος μετά προσοχής λέγει αυτή την προσευχή , αυθόρμητα φθάνει στο φόβο και τον τρόμο από τη συνείδηση της αναξιότητάς του να δεχθεί στη μολυσμένη ψυχή του το Άγιο Πνεύμα.

«Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας…». Αυτά τα λόγια σαν να ενθαρρύνουν την ψυχή, λέγουν ότι το Άγιο Πνεύμα που είναι Θεός, ένα πρόσωπο της αχωρίστου Αγίας Τριάδος, επιβλέπει σε όλους όσους ζουν στην γη και επικαλούνται το άγιο όνομα Του και είναι έτοιμο να βοηθήσει κάθε ψυχή και να προσφέρει παρηγοριά και ενίσχυση.
Βασιλεύ Ουράνιε! Εσύ βλέπεις πόσο άσχημα είμαι! Η ψυχή μου είναι αιχμάλωτη στα πάθη και τα ελαττώματα και δεν έχω δυνάμεις να πολεμήσω εναντίον τους. Νιώθω αδύναμος κάτω από το βάρος των αμαρτιών μου. Ποιος μπορεί να με σώσει και να με παρηγορήσει στην απελπιστική μου κατάσταση εκτός από Σένα Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας;

«Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών». Με τα λόγια αυτά δυναμώνει στην ψυχή η ελπίδα ,αυξάνεται η χαρά που δίνει η πίστη ότι το Άγιο Πνεύμα είναι παντού, γύρω μας, μας αγκαλιάζει εξωτερικά και εισέρχεται και στον εσωτερικό ναό μας, στην ψυχή μας. Οποιαδήποτε στιγμή κάλεσε το Άγιο Πνεύμα και Αυτό δεν θα καθυστερήσει να δώσει την αγαθή Του βοήθεια, να προσφέρει και να πληρώσει τα πάντα.
Βασιλεύ Ουράνιε ! Συ είσαι η δύναμή μου και το στερέωμά μου! Δια σου ζωοποιούνται τα πάντα. Είσαι παντού και πληροίς τα πάντα. Πλήρωσε με χαρά και ευθυμία την ψυχή μου, με ελπίδα στη δική Σου Θεία βοήθεια.

«Ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός». Κάθε αγαθό και καλό συντελείται με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Όποιος με πίστη, ελπίδα και αγάπη, με όλη την καρδιά και την ψυχή του αναπνέει τον Θεό, παραμένει αδιάλειπτα στην προσευχή, στην ψυχή του ανθρώπου κατοικεί το Άγιο Πνεύμα, διότι Αυτός, ο θησαυρός των αγαθών, δίνει σε όλους ζωήν αιώνιον.
Βασιλεύ Ουράνιε! Δώσε μου ό,τι είναι απαραίτητο για τη σωτηρία μου: σταθερή πίστη, ελπίδα, αγάπη, αληθινή μετάνοια, ταπείνωση, υπακοή, υπομονή. Δίδαξέ μου κάθε αγαθό και άγιο. Δίδαξέ με να προσεύχομαι και εσύ ο Ίδιος προσευχήσου εντός μου.

«Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος». Η ψυχή που συναισθάνεται τη μηδαμινότητά της ενώπιον του Θεού, με βαθειά θλίψη και δάκρυα παρακαλεί στην προσευχή της: «Πνεύμα Άγιο, μη με αποστραφείς, μην απομακρυνθείς από μένα, μη βδελυχθείς την ακάθαρτη και δυσώδη καρδιά μου, αλλά έλα σε μένα και κατοίκησε μέσα μου, καθάρισέ με από κάθε κηλίδα και γλύτωσέ με από το βάρος των παθών».
Βασιλεύ Ουράνιε! Εκ των Θείων ομμάτων Σου τίποτε δεν μένει κρυφό. Εσύ βλέπεις όλα τα μυστικά της ψυχής μου και όλες τις κηλίδες της. Εσύ βλέπεις την αδυναμία μου στην πάλη κατά της αμαρτίας. Εσύ ο Ίδιος , το Πνεύμα το Άγιο, με την παντοδύναμή Σου χάρη καθάρισέ με από κάθε ακαθαρσία σαρκός και πνεύματος.

«Και σώσον , Αγαθέ, τας ψυχάς ημών». Με τα λόγια αυτά μια ακτίνα ελπίδας τρεμοσβήνει στη θλιμμένη ψυχή κι αυτή με την παρρησία της πίστεως και την ελπίδα στην ευσπλαχνία του Θεού παρακαλεί: «Σώσε με, Αγαθέ, Πνεύμα Άγιο, μη απορρίψεις εμέ το απολωλός πρόβατο της ποίμνης του Χριστού. Σώσε τον πνευματικό μου πατέρα με όλα τα πνευματικά του τέκνα και όλους τους ορθοδόξους χριστιανούς. Δώσε μου τη χάρη, Κύριε, πάντοτε να αγαπώ τον κάθε πλησίον μου, όπως τον εαυτό μου και έχοντας αυτή την αγάπη ποτέ να μη νιώσω πικρία γι’ αυτούς και κάνω έργα του Διαβόλου.
Δώσε μου τη δύναμη, Πνεύμα Άγιο, να σταυρώσω τη φιλαυτία μου, την υπερηφάνειά μου, την φιλοκτημοσύνη μου, την ολιγοπιστία και τα υπόλοιπα πάθη. Ένα ας με χαρακτηρίζει: Η εις αλλήλους Αγάπη».

Από το βιβλίο: «ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον τὸν κόσμον σου ἅπαντα.»

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον τὸν κόσμον σου ἅπαντα.»

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Πηγή: www.askitikon.eu

Του Aρχιμ. Aιμιλιανού Kαθηγουμένου I. M. Σίμωνος Πέτρας:

Tην προσευχήν του Aγίου Όρους ποιός δεν την γνωρίζει; Aποτελείται από μίαν φράσιν μικράν, από μετρημένας τας λέξεις.

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλόν

Mε την βοεράν κραυγήν «Kύριε», δοξολογούμεν τον Θεόν, την ένδοξον μεγαλειότητά Tου, τον βασιλέα του Iσραήλ, τον δημιουργόν της ορατής και αοράτου κτίσεως, όν φρίττουσι τα Σεραφείμ και τα Xερουβείμ.

Mε την γλυκυτάτην επίκλησιν και πρόσκλησιν «Iησού», μαρτυρούμεν, ότι είναι παρών ο Xριστός, ο σωτήρ ημών, και ευγνωμόνως τον ευχαριστούμεν, διότι μας ητοίμασε ζωήν αιώνιον.

Mε την τρίτην λέξιν «Xριστέ«, θεολογούμεν, ομολογούντες ότι ο Xριστός είναι αυτός ο Yιός του Θεού και Θεός. Δεν μας έσωσε κάποιος άνθρωπος, ούτε άγγελος, αλλά ο Iησούς Xριστός, ο αληθινός Θεός.

Eν συνεχεία, με την ενδόμυχον αίτησιν «ελέησόν με», προσκυνούμεν και παρακαλούμεν να γίνη ίλεως ο Θεός, εκπληρών τα σωτήρια αιτήματά μας, τους πόθους και τας ανάγκας των καρδιών μας.

Kαι εκείνο το «με», τί εύρος έχει! Δεν είναι μόνον ο εαυτός μου – είναι άπαντες οι πολιτογραφηθέντες εις το κράτος του Xριστού, εις την αγίαν Eκκλησίαν, είναι όλοι αυτοί που αποτελούν μέλος του ιδικού μου σώματος.

Kαι, τέλος, διά να είναι πληρεστάτη η προσευχή μας, κατακλείομεν με την λέξιν «τόν αμαρτωλόν», εξομολογούμενοι – πάντες γάρ αμαρτωλοί εσμεν – καθώς εξωμολογούντο και όλοι οι Άγιοι και εγίνοντο διά ταύτης της φωνής υιοί φωτός και ημέρας.

Eξ αυτών αντιλαμβανόμεθα, ότι η ευχή εμπεριέχει δοξολογίαν, ευχαριστίαν, θεολογίαν, παράκλησιν και εξομολόγησιν.

Covid-19 μια πρόσκληση, πρόσκληση.

Δεν θα αναφερθώ στον ιό κορωνοϊό δεν έχει νόημα.

Ως, λέμε τώρα, χριστιανός, έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο, πως αυτά που περνούμε τώρα, είναι παραχώρηση του Θεού; Προς Θεού, δεν εννοώ την εξέλιξη της υγείας κάθε ασθενούς, άπαγε της ασέβειας. Εννοώ για εμάς τους υγιείς. Είμαστε και θα είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια τόσο καιρό και τι έγινε; Βρήκαμε τον Ιησού Χριστό;

Τον αναζητήσαμε; Συμφιλιωθήκαμε μαζί Του;

Προσευχηθήκαμε να γίνει, τι;

Του ζητήσαμε το προσωπικό μας "φάρμακο", την Θεία Μετάληψη με το όνομα μας;

Του υποσχεθήκαμε, ότι σύντομα θα πάμε να το παραλάβουμε από τον "φαρμακοποιό" της ζωής; Τον πνευματικό μας; Ο οποίος αφού μας καθορίσει την δοσολογία θα μας παραχώρηση την ουσιαστική δοσολογία;

Τέλος, εμείς οι χριστιανοί της Μεγάλης Πέμπτης, τι δικαιολογία έχουμε ετοιμάσει προς τον Κύριο για τον φετινό μας αποκλεισμό;

Πάλι θα φταίνε οι άλλοι;

Οι κυβερνήτες ή η Ιερά Σύνοδος;

Υποσχεθήκαμε, πως εφόσον ζήσουμε - ποιος γνωρίζει; - θα αλλάξουμε με την βοήθεια του πνευματικού, τρόπο επικοινωνίας με την θεία Χάρη;

Σας παρακαλώ καλοί μου Φίλοι, ας σκεφτούμε όλοι μας, τις σκόρπιες σκέψεις μου. Ας σκεφτούμε κάποια δυσάρεστη μετάλλαξη του ιού, μη γένοιτο, και γίνει ο ιός θανατηφόρος, πρίν καν' ασθενήσουμε. Τι θα γίνει; Θα πάμε απροστάτευτοι από τον Θεό;

Πιστεύω πως ήρθε καιρός μετανοίας. Χρειάζονται στην Ελλάδα 100000 ευλογημένοι ιερείς και διάκονοι, να μας ετοιμάζουν πνευματικά και να μας μεταλαμβάνουν ώστε να εξασφαλίσουμε την συγχώρηση του παραδείσου και την μέθεξη της Ουράνιας Βασιλείας. Αμήν.

Ας λάβουμε τα μέτρα μας λοιπόν.

Ο τελευταίος στην σειρά των χριστιανών,

Ιωάννης.

Κορωνοϊός: Είναι μια ευκαιρία αυτή για την Ελλάδα και για όλους μας για επανεκκίνηση των αξιών μας.

ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΙΝΑ.
ΣΑΣ ΤΟ ΣΤΕΛΝΩ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

Αδέρφια μου αγαπητά,

Εμπιστευόμενοι πλήρως το Θεό στη ζωή μας καθώς ότι συμβαίνει γύρω μας παραχωρείται από τον Θεό Πατέρα μας, μπορούμε να δούμε με άλλο μάτι τα γεγονότα που ζούμε. 

Ποιος θα το περίμενε από μια κυβερνητική εντολή να παύσει η αμαρτία και ο θάνατος;

Κλείσανε όλα τα νυχτερινά κέντρα, μπαρ, οίκοι ανοχής, στριπτιζάδικα. Οι νέοι μας είναι στα σπίτια τους με τις οικογένειές τους, οι άπιστοι άνδρες είναι με τις συζύγους τους, οι άπιστες γυναίκες είναι με τους συζύγους τους. Και είναι κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, το ιερό τους (ξεχασμένο) σπιτικό όλοι μαζί και ψάχνουν τρόπους να συμβιώσουν αρμονικά.

 Σταμάτησε το ξέφρενο κυνηγητό της διασκέδασης, της ατελείωτης εναλλαγής διασκεδάσεων από μπαρ σε μπουζούκια, από πορνεία σε στριπτιζάδικα.

Θα μηδενιστούν τα ατυχήματα, θα μηδενιστούν τα τραγικά δυστυχήματα, εκατοντάδες μάνες δεν θα κλάψουν το χαμό των παιδιών τους.  Θα μηδενιστεί η αμαρτία, ο άνθρωπος θα είναι με τον άνθρωπό του. Η μάνα και ο πατέρας θα κοιμηθούν ήσυχοι με τα παιδιά τους στα σπίτια τους. 

Πιο λίγες ζωές θα πάρει ο κορωνοϊός παρά η άσφαλτος. 

Ο Θεός έχει πολλούς τρόπους να αλλάζει τη ροή της ιστορίας, και όταν η ανθρωπότητα φτάνει στο ναδίρ της ο καλός Θεός Πατέρας έχει πάντα τον τρόπο να φέρνει πίσω τον άσωτο υιό του. 

Και ίσως πρέπει να γίνει αυτό, πρέπει να περάσουμε από αυτή τη ῾δοκιμασία῾ για να σταματήσει η καταστροφή της ζωής μας. Ο άνθρωπος πρέπει να γίνει πιο ανθρώπινος, οι οικογένειες πιο δεμένες, οι χριστιανοί πιο προσευχόμενοι, οι ηγέτες πιο σοφοί, οι νέοι μας πιο συνετοί. 

Είναι μια ευκαιρία αυτή για την Ελλάδα και για όλους μας για επανεκκίνηση των αξιών μας.

Στο τέλος τέλος, όταν αυτός ο κορωνοιός θα έχει πια εξαλειφτεί, παρακαλώ μετρήστε πόσες ζωές θα έχει πάρει και πόσες θα έχει χαρίσει. 

Το αποτέλεσμα μπορεί να σας εκπλήξει.

Με αγάπη

Σ.Σ.

Η Πίστη μας στον Θεό δεν έχει όρια.

Η Πίστη μας στον Θεό δεν έχει όρια.
Η Αγάπη Του μας τρέφει, 
μας οδηγεί και μας εξασφαλίζει.
Καλή Συνέχεια σε όσους αγαπούν τον Κύριο. 
Καλή αμοιβή σε όσους από τον Κύριο αναμένουν.
 
Ο Κύριος ποτέ δεν τιμωρεί, με υπομονή μας περιμένει.

Αγάπη είναι ο Θεός, 
έτσι κι εγώ σας αγαπώ 
και εύχομαι Αγάπη.

Δια χειρός Ιωάννη
2020 

Δίχως Θεία Λειτουργία ο Λαός και είναι καιρός για Αγώνα.

Πατέρα μας Άγιε, Ουράνιε Πατέρα.
Ήρθε η ώρα που μας άξιζε,
για όλα τ' αμαρτήματα,
που έχει ο λαός μας κάνει.

Καθώς ερχόμασταν στις εκκλησιές,
έτσι με  πνεύμα κοσμικό,
κενοί από αναζήτηση της θείας αληθείας.
Τώρα κι εσύ ευδόκησες,
να στερηθούμε απόλυτα την Θεία Ευχαριστία.

Δοξολογούμε Δέσποτα το Άγιο Όνομα Σου,
Εσύ Είσαι η Σωτηρία μας,
όπου είναι το μόνο μέλημα μας.

Κλαίω Ιησού Χριστέ μου και πονώ,
για την κατάντια μας αυτήν,
που ζούμε αποκομμένοι,
από τα Αγία Μυστήρια,
της ευλογίας τα μονοπάτια.

Πως θα ήθελα την Θεία Επίσκεψη,
Του Πνεύματος του Αγίου,
να μας φωτίζει διαρκώς
στης προσευχής τα μονοπάτια.

Οι Άγιοι δώδεκα Απόστολοι,
Πέτρος, Παύλος, Μάρκος και Λουκάς,
Φίλιππος και Ματθαίος,
Ιωάννης και Θωμάς,
Ανδρέας και Ιάκωβος,
να μας συνδράμουν διαρκώς
και οι Άγιοι των ονομάτων  μας
για εμάς να ικετεύουν
Τον Πολυεύσπλαχνο Θεό,
το Έλεος Του να μας χορηγήσει. Αμήν.

Να ευλογούμε τον Θεό,
μετά του Ιωάννου του Πρόδρομου,
με του Αρχάγγελου Μιχαήλ την Προστασία

© MichaelidesPost.Com®

Δεν φοβόμαστε, προσευχόμαστε και πορευόμαστε.

Έχουμε γνωστούς χριστιανούς;

Να τους κοινοποιήσουμε μια απλή προσευχή, μέχρι να μάθουμε την ορθή προσευχή, και να την διαβάζουμε συχνά κάθε ώρα και ένα λεπτό, ώστε να μας ακούσει ο Θεός.

"" Στο Όνομα της Αγίας Τριάδος ""

"Κύριε ημών Ιησού Χριστέ. Σου καταθέτω την υπερηφάνεια μου και τον εγωισμό μου. Πολλά είναι τα αμαρτήματα μου και συνεχώς βυθίζομαι σε λάθη και παραλήψεις. Σε παρακαλώ, για μένα, για την οικογένεια μου, για την συγγένεια μου, για τους φίλους μου, για τους γνωστούς μου, για τους συμπατριώτες μου, για τους εχθρούς μου και για όλον τον κόσμο απανταχού, Ελέησον ημάς και ευλόγησε την επιστροφή μας στον δρόμο των εντολών Σου. Δώσε μας χείρα βοήθειας και σώσε μας, όπως ακριβώς έσωσες τον Πέτρο από την μανία της θαλάσσης.

Κύριε μου. Απομάκρυνε από τους ανθρώπους τον κίνδυνο του θανάτου, για να πάρουμε αρχή μετάνοιας, για να πορευθούμε στο εξής με Αγάπη, Ταπεινοφροσύνη, Ειρηνικά και Δίκαια". Αμήν.

Οι χριστιανοί δεν απελπιζόμαστε, προσευχόμαστε.

Δια χειρός Ιωάννου.
2020 Μάρτιος 11

© MichaelidesPost.Com®

Φίλος Ιησού Χριστού, απλά προσεύχεται.

 

 

 

ΕΣΥ Ιησού Χριστέ για εμάς,

κι εμείς, αχάριστος Λαός,

με το στόμα μας, ομολογούμε πως πιστεύομε

και με τα έργα μας, είμαστε πολύ μακριά.

Συνέχεια ανησυχούμε για τα υλικά,

τα πρόσκαιρα και τα μηδαμινά

και δεν αντέχουμε.

Συγνώμη Κύριε σου ζητώ,

οπλίζομαι στην Χάρη Σου με Υπομονή,

πιστεύω, ελπίζω και αγαπώ,

Σε έχω αντιλήπτορα και αρωγό,

με την δική Σου ευλογία όλα τα αντέχω.

Μέσα από τα βάθη της Καρδιάς σε ευχαριστώ

και Φάρο μου φωτεινό σε έχω.

Φίλος Ιησού Χριστού,

πάντα παρών 2020

Σήμερα, Ημέρα Παρασκευή.

Κυριέ μου, Φώτιζέ μας κάθε ημέρα.

Καλημέρα.
Ευχαριστώ τον Καλό μου Φίλο Μιχάλη, που με αυτά που γράφει, με βοηθά να ανοίγω τον δρόμο της προσευχής μου.

Όσοι διαβάσουν τις γραμμές αυτές, να έχουν για τους ίδιους και τους αγαπημένους τους, την Χαρά του Θεού σ' όλη του την Ζωή.

<<<🐬>>>

Θεέ μου θέλω, κάτι να σου δώσω,
στα Άγια πόδια σου να αφήσω,
όλες μου τις αμαρτίες
κι όλες μου τις προσευχές.

Θα ήθελα να γονατίσω
και μια χάρη να ζητήσω,
δώσε σε όλους ευλογία,
δώσε σε όλους ευκαιρία.

Φώτιζε μας κάθε ημέρα,
να έχουμε καλή Πορεία,
να μην κρίνουμε κανέναν
να προσμένουμε Εσένα,
να έχουμε μεγάλη Πίστη,
και για όλους πάντα Αγάπη.

Ιωάννης ο Φίλος
Μάρτιος 2020 🌻