Δεν θα αναφερθώ στον ιό κορωνοϊό δεν έχει νόημα.
Ως, λέμε τώρα, χριστιανός, έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο, πως αυτά που περνούμε τώρα, είναι παραχώρηση του Θεού; Προς Θεού, δεν εννοώ την εξέλιξη της υγείας κάθε ασθενούς, άπαγε της ασέβειας. Εννοώ για εμάς τους υγιείς. Είμαστε και θα είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια τόσο καιρό και τι έγινε; Βρήκαμε τον Ιησού Χριστό;
Τον αναζητήσαμε; Συμφιλιωθήκαμε μαζί Του;
Προσευχηθήκαμε να γίνει, τι;
Του ζητήσαμε το προσωπικό μας "φάρμακο", την Θεία Μετάληψη με το όνομα μας;
Του υποσχεθήκαμε, ότι σύντομα θα πάμε να το παραλάβουμε από τον "φαρμακοποιό" της ζωής; Τον πνευματικό μας; Ο οποίος αφού μας καθορίσει την δοσολογία θα μας παραχώρηση την ουσιαστική δοσολογία;
Τέλος, εμείς οι χριστιανοί της Μεγάλης Πέμπτης, τι δικαιολογία έχουμε ετοιμάσει προς τον Κύριο για τον φετινό μας αποκλεισμό;
Πάλι θα φταίνε οι άλλοι;
Οι κυβερνήτες ή η Ιερά Σύνοδος;
Υποσχεθήκαμε, πως εφόσον ζήσουμε - ποιος γνωρίζει; - θα αλλάξουμε με την βοήθεια του πνευματικού, τρόπο επικοινωνίας με την θεία Χάρη;
Σας παρακαλώ καλοί μου Φίλοι, ας σκεφτούμε όλοι μας, τις σκόρπιες σκέψεις μου. Ας σκεφτούμε κάποια δυσάρεστη μετάλλαξη του ιού, μη γένοιτο, και γίνει ο ιός θανατηφόρος, πρίν καν' ασθενήσουμε. Τι θα γίνει; Θα πάμε απροστάτευτοι από τον Θεό;
Πιστεύω πως ήρθε καιρός μετανοίας. Χρειάζονται στην Ελλάδα 100000 ευλογημένοι ιερείς και διάκονοι, να μας ετοιμάζουν πνευματικά και να μας μεταλαμβάνουν ώστε να εξασφαλίσουμε την συγχώρηση του παραδείσου και την μέθεξη της Ουράνιας Βασιλείας. Αμήν.
Ας λάβουμε τα μέτρα μας λοιπόν.
Ο τελευταίος στην σειρά των χριστιανών,
Ιωάννης.
