Χριστέ μου δώσε μου υπομονή και την Πίστη των Αγίων.
Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
Πηγή: isychastis7.webnode.gr
Περί υπομονής
- Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται. [Όποιος όμως μείνει σταθερός και κάνει υπομονή ως το τέλος, αυτός θα σωθεί.] (Κατά Ματθαίον 10,22 και Κατά Μάρκον 13,13)
- Ουπομείναςειςτέλος, ούτοςσωθήσεται. [Εκείνος, ο οποίος κατά το διάστημα των δοκιμασιών θα δείξει μέχρι τέλους υπομονή, αυτός θα σωθεί.] (ΚατάΜατθαίον 24,13)
- Εντηυπομονήυμώνκτήσασθεταςψυχάςυμών. [Με την υπομονήν σας κερδίσατε τις ψυχές σας, για την αιώνια ζωή.] (ΚατάΛουκάν 21,19)
- Υπομονής γαρ έχετε χρείαν, ίνα το θέλημα του Θεού ποιήσαντες κομίσησθε την επαγγελίαν. [Διότι πρέπει να έχετε υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να πάρετε την αμοιβή, που σας υποσχέθηκε ο Θεός.] (Προς Εβραίους 10,36)
- Ποίον γαρ κλέος ει αμαρτάνοντες και κολαφιζόμενοι υπομενείτε; Αλλ' ει αγαθοποιούντες και πάσχοντες υπομενείτε, τούτο χάρις παρά Θεώ. [Διότι τί αξία θα είχε, αν δείχνατε υπομονή στις τιμωρίες, για κάποιο κακό που κάνατε; Αν όμως, δείξετε υπομονή στις άδικες τιμωρίες, για κάποιο καλό που κάνατε, τότε αυτό θα είναι πολύ αρεστό στο Θεό.] (Α' Πέτρου 2,20)
- Γινώσκοντες ότι το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν· η δε υπομονή έργον τέλειον εχέτω, ίνα ήτε τέλειοι και ολόκληροι, εν μηδενί λειπόμενοι. [Να γνωρίζετε, ότι όταν δοκιμάζεται η πίστη σας με τις θλίψεις, έχει σαν αποτέλεσμα να αποκτάται την αρετή της υπομονής. Όμως αυτή η υπομονή, πρέπει να μείνει σταθερή ως το τέλος, για να γίνετε τέλειοι και ολοκληρωμένοι, ώστε να μην μειονεκτείτε σε τίποτα. (Ιακώβου 1,3-4)
- Μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν· ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής, ον επηγγείλατο ο Κύριος τοις αγαπώσιν αυτόν.[Μακάριος και τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος υπομένει με καρτερία και πίστη στον Θεό, την δοκιμασία των θλίψεων, διότι έτσι αναδεικνύεται εκλεκτός και δοκιμασμένος άνθρωπος ενώπιον του Θεού και θα λάβει ως αμοιβή του, το ένδοξο στεφάνι της αιωνίου ζωής, το οποίο υπεσχέθηκε ο Κυριος, σε εκείνους, που τον αγαπούν.] (Ιακώβου 1,12)
- Οφείλομενδεημείςοιδυνατοίταασθενήματατωναδυνάτωνβαστάζειν, καιμηεαυτοίςαρέσκειν. [Εμείς οι προοδευμένοι και φωτισμένοι στην πίστη και την αρετή, έχουμε υποχρέωση να ανεχόμαστε και να υπομένουμε τις πνευματικές ασθένειες των αδυνάτων αδελφών, να μη φερόμαστε με αυταρέσκεια και να μην επιζητούμε ό,τι ευχαριστεί τον ευατόν μας.] (ΠροςΡωμαίους 15,1)
- Ανεχόμενοι αλλήλων. [Να ανέχεστε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου] (Προς Κολασσαείς 3,13)
- Ουαί υμίν τοις απολωλεκόσι την υπομονήν· και τί ποιήσετε όταν επισκέπτηται ο Κύριος; [Αλίμονο σε εσάς, που έχετε χάσει την υπομονήν! Τι θα κάνετε, όταν σας επισκεφτεί ο Κυριος με δοκιμασίες και θλίψεις;] (Σοφία Σειράχ 2,14)
- Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων, την κρέμασε στην υπομονή. ''Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται''. Γι΄αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν οι άνθρωποι στην υπομονή. Βλέπετε ο Θεός δεν ευχαριστήθηκε τόσο από τις ελεημοσύνες του Ιώβ, όταν είχε όλα τα αγαθά, όσο από την υπομονή του, τον καιρό της δοκιμασίας. Να προσέχουμε να μην χάνουμε την υπομονή μας, για να μην χάσουμε τελικά την ψυχή μας. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
- Την υπομονή πάντα να την κρατάς, γιατί είναι το μεγαλύτερο φάρμακο, που θεραπεύει τις μακροχρόνιες δοκιμασίες, διότι πολλές δοκιμασίες, μόνο με την υπομονή περνούν, όπως και τα χιόνια και οι παγωνιές, περνούν μόνο με την υπομονή, να έρθει η άνοιξη, για να λειώσουν με τις λιακάδες. Με την στενοχώρια, οι πάγοι και τα χιόνια δεν λειώνουν, αλλά με την υπομονή. Η μεγάλη όμως υπομονή, ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει Θεϊκά αποτελέσματα∙ εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Όταν στους πειρασμούς, στις δύσκολες καταστάσεις και στα προβλήματα, κάνει κανείς υπομονή, τότε ο Θεός βρίσκει γι' αυτόν τις καλύτερες λύσεις. Γι' αυτό πρέπει να κάνουμε σε όλα υπακοή και να ταπεινωνόμαστε, δηλ. να υπομένουμε κάθετι, επιθυμώντας μόνο να ενεργήσει η Χάρη του Θεού. Γι' αυτό το λόγο, υπομένουμε και δεν ενεργούμε εμείς, για να αφήσουμε να ενεργήσει ο Θεός. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Να ξέρετε ότι ο Θεός ευαρεστείται, όταν ο άνθρωπος περνά δοκιμασίες και υπομένει αγόγγυστα δοξάζοντας το άγιο όνομά Του. «Μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν», λέει ο Άγιος Ιάκωβος (Ιακώβου 1,12). Γι' αυτό να προσευχόμαστε να μας δίνει ο Καλός Θεός υπομονή, ώστε να τα υπομένουμε όλα αγόγγυστα και με δοξολογία. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Και το πιο υπομονετικό γαϊδουράκι, όταν το παραφορτώσεις, θα κλωτσήσει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Παλιά η ζωή ήταν πιο ήρεμη και οι άνθρωποι έκαναν υπομονή. Σήμερα όλη αυτή η βιασύνη που μπήκε στον κόσμο, έκανε τους ανθρώπους ανυπόμονους. Σήμερα όλοι είναι τσακμάκια. Έναν λόγο δεν σηκώνουν... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Ο Καλός Θεός, όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζονται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ο Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Το κλήμα δεν το φυτεύεις σήμερα και αύριο πίνεις κρασί. Σε έναν χρόνο μπορεί να φας μερικά τσαμπιά. Σε δύο χρόνια θα φας ένα κοφίνι σταφύλια και σε πέντε χρόνια θα πιεις και κρασί. Να αγωνίζεσαι λοιπόν και να κάνεις υπομονή, αν θέλεις να απολαύσεις καρπούς πνευματικούς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Χρειάζεται υπομονή και σύνεση. Βλέπεις πολλές φορές, ενώ κάνει κανείς υπομονή μία - δύο ώρες, για να ψηθεί το φαγητό, δεν περιμένει 2 λεπτά να κρυώσει, αλλά χωρίς να σκεφτεί, τρώει και καίγεται... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Η υπομονή ξεκινάει από την αγάπη. Για να υπομείνεις τον άλλον, πρέπει να τον πονέσεις. Αν δεν τον πονέσεις, τον βαριέσαι... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Άλλο είναι η υπομονή και άλλο η ανοχή. Υπομονή δεν είναι το να ανέχομαι τον άλλον. Όταν λέω ότι ανέχομαι τον άλλον, είναι σαν να λέω: ''Ο άλλος είναι χάλια, εγώ είμαι καλά και τον ανέχομαι''. Η πραγματική υπομονή είναι να αισθάνμαι ενοχή για την κατάστασή του και τον πονάω. Αυτό έχει πολλή ταπείνωση και αγάπη και τότε δέχομαι την Χάρη του Θεού και βοηθιέται και ο άλλος. Αν δω λ.χ. κάποιον κουτσό ή κουφό ή ναρκομανή, πρέπει να σκεφθώ: ''άν ήμουν εγώ σε καλή πνευματική κατάσταση, θα παρακαλούσα τον Θεό και θα τον έκανε καλά», γιατί ο Χριστός είπε: «θα σας δώσω δύναμη να κάνετε μεγαλύτερα θαύματα από μένα», οπότε έρχεται ο πόνος, η αγάπη για τον άλλον. Ενώ, αν πώ: «ε, τί να τον κάνω, ανάπηρος είναι, ας καθήσω λίγο κοντά του· θα έχω άλλωστε και τον μισθό μου», τότε ανέχομαι τον άλλον και δικαιολογώ τον εαυτό μου, ότι έκανα το καθήκον μου... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
- Πήγε κάποιος στον Άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη και του είπε: ''Γέροντα, δεν έχω υπομονή. Τί να κάνω, για να αποκτήσω υπομονή;''. Πήγε μέσα στο κελί του ο Άγιος Παϊσιος και έφερε μια σακούλα με καραμέλες. Του τις δίνει και του λέει: ''Να τις παίρνεις κάθε μέρα από δύο. Όμως να μην τις μασάς. Να κάνεις υπομονή να λειώνουν μέσα στο στόμα σου, να τις πιπιλάς''.
- Να κάνεις μεγάλη υπομονή και να μην στενοχωριέσαι, διότι είσαι άνθρωπος ευαίσθητος και γι' αυτό έχετε προβλήματα υγείας. Να κάνεις την καρδιά σου βράχο για να αντέξεις. (Άγιος ΙάκωβοςΤσαλίκης)
- Μήπως εκείνος που φυτεύει αμπέλι, παίρνει αμέσως και τον καρπό; Ή εκείνος που σπέρνει, θερίζει αμέσως; Ή μήπως το νεογέννητο βρέφος γίνεται αμέσως τέλειος άνδρας; (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
- Ούτε η πίστη, ούτε η αγάπη, ούτε η καρτερία μιας ημέρας, αλλά "ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται". (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
- Η πολυχρόνια υπομονή οδηγεί στην ταπείνωση. Η ταπείνωση οδηγεί στην υγεία της ψυχής, την αρετή. Η αρετή οδηγεί στην γνώση του Θεού και η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην αγάπη του Θεού. Και τέλος η αγάπη του Θεού, οδηγεί στην Χαρά του Θεού, που είναι γλυκύτερη από την μελοκηρήθρα! (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
- Με την υπομονή φθάνουμε στην ταπείνωση και στη συνέχεια απολαμβάνουμε τη Χάρη του Θεού. Όταν έχεις πολλή υπομονή, τότε έχεις λάβει τη χάρη της παρηγοριάς μέσα στην ψυχή σου. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
- Χωρίς υπομονή, οι περιστάσεις και οι θλίψεις βασανίζουν διπλά. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
- Η υπομονή είναι μητέρα της παρηγοριάς. Είναι μια δύναμη ψυχική, που γεννιέται από την πλατιά καρδιά. Αυτή τη δύναμη ο άνθρωπος δύσκολα τη βρίσκει πάνω στις θλίψεις του, αν δεν έχει τη Θεία Χάρη, που την αποκτά με την επίμονη προσευχή και με δάκρυα. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
- Η υπομονή είναι αποτέλεσμα καλοσύνης. Όταν χάνεις τη μία, χάνεις και την άλλη. (Μέγας Βασίλειος)
- Υπομονετικός άνθρωπος είναι εκείνος, που μπορεί να κρύψει την δυστυχία του. (Μέγας Βασίλειος)
- Η υπομονή είναι η ηθική δύναμη, που κατευνάζει τα θλιβερά συναισθήματα, τα οποία αναπτύσσονται στην καρδιά του ανθρώπου και καταπραΰνει τους πόνους που προκαλούν τα βάσανα. Η υπομονή είναι αρετή, αφού υπάρχει ως καρπός της ελπίδας προς τον Θεό. Η θλίψη οδηγεί στην υπομονή, η υπομονή στον δοκιμασμένο χαρακτήρα, ο δε δοκιμασμένος χαρακτήρας στην ελπίδα. Και η ελπίδα δεν απογοητεύει. Η υπομονή είναι η πρώτη των αρετών, διότι μ' αυτήν, επιβραβεύεται η σωτηρία. «Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται». Στην υπομονή βρίσκεται η σωτηρία των ψυχών. Η υπομονή διδάσκει να υπομένουμε με γενναιότητα τα παθήματα. Αποβαίνει γύμνασμα της φιλοσοφίας και διδάσκαλος της αρετής. Το όνομα της υπομονής, είναι όνομα πολλών ιδρώτων και πολλής καρτερίας. (Άγιος Νεκτάριος)
- Η ανυπομονησία είναι κακία και αντίθετη από την αρετή της υπομονής. Αυτός που κατέχεται απ' αυτήν, αποφεύγει κάθε πόνο για την εργασία του αγαθού, κάθε θλίψη υπέρ της αγάπης. Βαδίζει πάντα στην ευρύχωρη οδό της απώλειας και αποφεύγει τη στενή οδό της αρετής. Χαίρεται να μην κάνει τίποτα και με τις επιθυμίες του, φροντίζοντας να τις ικανοποιεί και περνάει την ώρα του μέσα στις απολαύσεις. (Άγιος Νεκτάριος)
